περιοχούμαι

-έομαι, Α

παθ. τρέχουν επάνω μου προς όλες τις κατευθύνσεις («γῆ... περιοχουμένη ζῴοις», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + ὀχοῦμαι «βαστάζω, φέρω»].